Beyaz zambaklar her şekilde güllerle aynı şekilde üretilirler ve onlardan sızan öz suyu Hipposelinum’dan daha çoktur; fakat hiçbir şekilde daha verimli değildir, çünkü tek bir kök sık sık hemen hemen 50 soğan sürer. Kırmızımsı bir zambak daha vardır, Yunanlar bunu krinon olarak adlandırırlar; diğerleri onun çiçeklerine “köpek gülü” [kynor(rh)odon] derler. En çok Antiokheia zambaklarına ve Syria’deki Laodikeia zambaklarına itibar edilir, daha sonra da Phaselis’in zambaklarına. Dördüncü sırayı Italia’da yetişenler alır. Erguvan renkli zambaklar da vardır, bunların genellikle iki sapı, etli bir kökü ve daha büyük ama tek bir soğanları vardır; bunlar nergis diye adlandırılır. Onun farklı bir cinsinin beyaz çiçekleri ve erguvan renginde bir çanağı olur. Bunlar nergislerde kökün yanında yaprakların bulunmasıyla diğer zambaklardan ayrılırlar; en çok Lykia dağlarında yetişenler itibar görür.